Dag 9 van Piha naar Coromandel

Ontdekkingsreiziger in een botanische tuin

Om 7 uren zitten we al gezellig aan het ontbijt en maken we ons op voor een wandeling in het Watakere Ranges Park. Bij de receptie vragen we voor meer informatie en ik geef aan dat we ruim 20 kilometer willen gaan wandelen…………”20” zegt de beheerder vragend, wetende dat in deze regio in uren wordt geteld en dat het niet te vergelijken is met de zondagochtend wandeling in het Zuid Limburgse landschap. We komen uit op een track van 8 km met een duur van 4 uur (dat is andere praat) en besluiten deze te nemen vanuit Karekare.  We beginnen met een klim van ruim 300 meter en genieten daarna van het uitzicht, er staat zowaar een bankje voor ons klaar. Het uitzicht is zo mooi alsof het ’t decor is van een film en/of boek. Wim begint dan ook spontaan te fantaseren over Robinson Cruso, Tom Hanks op een onbewoond eiland, piraten en Abel Tasman. Hier ben ik héél blij mee want dat geeft mij even de kans op adem te komen alvorens ik mee kan genieten.  Het is een forse  wandeltocht waarin we behoorlijk klimmen, steile afdalingen hebben door het bos, en wandelen door moeras , duinen en strand. Je krabt je achter het oor als je (weer) een Nieuw Zeelander tijdens de wandeling  tegenkomt op blote voeten! Oké, hij zal ook wel gedacht hebben “daar heb je weer een paar Europeanen met wandelstokken” maar dat past ons inziens beter in dit gebergte dan blote voeten.  Na ruim 3,5 uur wandelen komen we heelhuids aan bij de camper en zijn we weer een paar mooie foto’s rijker en hebben we weer “een sterk verhaal” voor als we terug zijn om met jullie te delen.
Om 13.00 uur beginnen we met de reis naar Coromandel en wordt het wisselend weer. Om te rijden is dit perfect. Halverwege wordt even een “uiltje geknapt” en om 18.00 staan we weer op de Campground. Vanaf Thames komen we op het westen van het ooster schiereiland. Er stond al beschreven dat dit een schildersachtige route is maar daar doe je deze streek echt schromelijk te kort. Wat me opviel in de film “The Ring” waren de kleuren van het gras (licht groen/geel) en de kleur van het water (helder blauw), kleuren die vaak “kunstmatig” in een film worden weergegeven doordat hiervoor speciale filters worden toegepast. En nu, hier op de weg tussen Thames en Caromandel zijn de kleuren echt en is deze schoonheid met geen pen te beschrijven. Hier moeten kunstenaars en schilders de meest mooie creaties kunnen maken want over inspiratie breek je hier gewoon je benen.  Nog even snel boodschappen halen, tanken, koken en weer genieten van de zonsondergang.

Een prachtig plaatje vanuit Coromandel