Dag 40 Het paradijs ofwel Abel Tasman National Park en het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes

Abel Tasman National Park

In de streek waarin we vertoeven wordt een groot deel van de nationale productie van appels, nashi-peren, kiwi’s en bessen en zelfs de gehele landelijke hopproductie verbouwd. Waar zich vroeger akkers met tabak uitstrekten, wordt tegenwoordig veel hop voor de bierproductie verbouwd. Ook komen er steeds meer wijngaarden in deze streek en zijn bosbouw, visserij en scheepsonderhoud belangrijke bronnen van inkomen. Tegenwoordig past men voor de Kiwi een andere techniek toe namelijk een vorm van “kunstmatige inseminatie”. De mannelijke planten worden in grote getalen gekweekt en de bloesem wordt vervolgens “geplukt” en worden er mechanisch de zaadjes uitgehaald die vervolgens op de vrouwelijke planten worden “losgelaten”. Het romantische verhaaltje van “de bloemetjes en de bijtjes” gaat hier helaas niet meer op.

Deze informatie krijgen we van onze gids met wie we vandaag naar Het Aards Paradijs zijn vertrokken ofwel het Abel Tasman National Park. We gaan er een track doen van ruim 15 km ofwel een trampelroute van ruim 4-5 uur. Ook vandaag weer een stralende hemel waarmee we bijna het einde van onze droomvakantie afsluiten.

Met een splinternieuwe boot (www.abeltasmanseashuttles.co.nz) vertrekken we vanaf Kaiteriteri naar een van de baaien en wel de Tongabay. Dit ligt bijna aan het uiteinde van het National Park. We zijn nog niet weg of vergapen ons al aan de prachtige stranden, heldere  water en de strak blauwe hemel die ons over het water naar het Paradijs brengt. Tijdens de route zien we de prachtige bounty baaien  die ons met hun witte stranden en jade kleur water aanlachen. Op deze stranden kom je alleen maar met een bootje en achteraf hebben we begrepen dat de bewoners die hier 20 jaar geleden voor ruim $ 25.000 land en strand kochten nu miljonair zijn want een stukje van dit Paradijs kost al gauw $ 11.000.000,-- Tja…maar weer een staatslot kopen want hier kwijlen we alle twee van…………….oh zo mooi.

Op de stranden zijn géén commerciële voorzieningen maar wel vindt je er kleine mini campings met uitstekende schone en hygiënische voorzieningen.
 


Ons adres nadat we de staatsloterij hebben gewonnen




 Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel mensen van baai naar baai trekken en zo hun vakantie een invulling geven. “Os leve Herke hét hie u stukske paradies op erd neergelach.  Vanaf het strand lopen we direct de bossen in en klimmen een stuk de bergen in om vervolgens te genieten van wonderschone vergezichten die je alleen maar op reclamefolders of t.v. ziet.  In gedachten komen weer de jongensverhalen naar boven van piraten en verlaten eilanden, hemels het is niet anders te beschrijven. Wim had het gevoel dat Robinson Crusoe zo om de hoek komt kijken, hij heeft de hele track met een “big smile” op zijn gezicht gelopen.
 
 

Beter erop dan........eronder!

Tot de hangbrug…….toen werd ook deze Nicky Lauda iets stiller want dit was een attractie apart. We hadden hier te maken met een hangbrug van zeker 85 meter lang waar maximaal 5 personen op mochten staan. Je keek behoorlijk omlaag en er kwamen een paar kajakken onderdoor, super mooi. En de bossen, een grote botanische tuin waarvan je de grootte niet kunt weergeven op je foto toestel en ook zelf  weer steeds versteld van staat.

We hebben 4 uur over de track gedaan, ja ja…het gaat steeds sneller. We hebben elke dag ervaren als een cadeautje en merken nu dat de “bodem” zo goed als bereikt is. In ieder geval hebben we ons vandaag voorgenomen dat we nog een keer naar Nieuw Zeeland willen terugkomen want van dit land willen we nog veel meer zien en ervaren.