Dag 34 The Mount Cook, een ervaring rijker

Een geweldige ervaring om rond de Mount Cook te vliegen

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan. Een blik naar buiten vertelt ons dat het weer er hoopvol uitziet om een helikoptervlucht te maken. De weersverwachtingen, met name voor het zuidereiland, zijn slecht en er wordt veel regen voorspeld. We hebben dan ook  een gevoel van “nu of nooit”.  Om 08.00 uur staan we (als enige) aan de balie van “Scenic Heliopter Flights” en wordt geboekt voor de vlucht van 15.00 uur, echter……..onder voorbehoud.

Heerlijk wandelen onder aan de Mount Cook

We besluiten om alvast een kleine track van 2 uurtjes te maken en rijden naar de Mount Cook ongeveer 25 kilometer verder op (www.mount-cook.com)  Een paar Kerst inkopen gedaan (voor 2011) en dan op weg naar ons doel: Kea point. Het weer is prachtig om te wandelen maar boven ons zien we steeds meer wolken de Mout Cook omarmen. We kijken elkaar aan en zeggen niets, ieder met zijn/haar eigen gedachten. Het verlossende woord komt om 14.00 uur als aangegeven wordt dat onze vlucht doorgaat….pffffffffff. Achteraf blijkt dat dit de eerste en laatste dag zal zijn vanwege het slechte weer. De afgelopen 2 weken heeft het voornamelijk geregend en ook de voorspellingen voor de komend dagen zijn slecht.

Met 5 personen gaan we “omhoog” en wordt ons een vlucht van ruim 40 minuten aangeboden. Helaas wordt het niet de Mount Cook maar de andere bergen erom heen. Er staat te veel wind en zoals gezegd is er veel bewolking.  We kunnen wel uitstellen maar dit zou wel eens onze laatste kans kunnen zijn om de gletsjer op te gaan en de Mount Cook op een andere manier te bekijken. Ondanks het matige weer is het toch een super ervaring om met een helikopter tussen en boven de bergen te vliegen.  Wel hadden we allebei het gevoel van “gammel ding zo een helikopter” en spraken deze woorden naar elkaar uit toen we weer veilig op de grond stonden.  Helden zijn we, toch? Neemt niet weg dat het een geweldige ervaring is om op deze manier deze wereldwonderen van dichtbij te zien. Gezellig op een bankje hebben we nog een tijdje gekeken naar de vluchten die “komen en gaan” om vervolgens voldaan aan een vorm van après-ski deel te nemen in onze camper. De wijn staat koud en de muziek aan, goed gezelschap…..what a life!

Waar we morgen naartoe gaan is op dit moment nog een vraagteken. Tot de 8^ste januari is op het zuidereiland overal slecht weer gemeld en gaan we onze route morgenvroeg pas definitief bepalen. We worden echte nomaden die ook de uiterlijke kenmerken gaan vertonen zoals: een lange baard (jeukt behoorlijk) en kapotte knieën (3x raden van wie), diverse geurtjes (reukverdelgers m/v zijn op), verkleurde huid (die begint te vervellen) en de was buiten hangend naast onze “tent”. Maar nog erger, we beginnen ons te realiseren dat dit nomadenleven niet meer zo lang duurt en dat weigeren we nog even te accepteren want we hebben het hier nog steeds reuze naar onze zin.

Inmiddels hebben we te horen gekregen dat de 2^de keer “het inbrekersgilde” heeft proberen toe te slaan op ons huisadres. Gelukkig  heeft Wim vóór onze vakantie ervoor gezorgd dat alles goed beveiligd is en zijn waardevolle spullen veilig elders ondergebracht maar dan nog is dit weer even schrikken. Anita en Pierre hebben de handen vol met alles wat hierbij komt kijken.  Vanaf deze kant nogmaals dank voor alles wat jullie voor ons doen.